de legende

In de Vogezen worden dwaallichten “cûlas” genoemd, en sommigen geloven dat het kleine magische wezentjes zijn, vergelijkbaar met sotrés, ondeugende figuren uit de lokale folklore.
Deze vlammetjes, vaak waargenomen op begraafplaatsen of in veengebieden, zijn in werkelijkheid ontvlambare gasuitstoot, maar hun mythologische oorsprong blijft de verbeelding prikkelen.
In deze mysterieuze omgeving speelt zich het verhaal af van een wegwerker die gefascineerd is door vuur en alleen woont op een afgelegen boerderij in de Vogezen.
Op een nacht ziet hij dwaallichten. Bedwelmd door de legende van een bedelaar die dankzij deze lichtjes rijkdom en roem vond, laat hij zich verleiden en waagt zich in het veen.
Ondanks zijn pogingen om te ontsnappen, wordt hij door de aarde verzwolgen – slachtoffer van zijn dromen en zijn irrationele zoektocht naar rijkdom en macht.
Enkele dagen later wordt enkel zijn hoed teruggevonden, een tragisch overblijfsel van zijn avontuur, en een waarschuwing voor wie illusies najaagt.